16 lipca 2009 roku - Ognisko

        Dnia 16 lipca 2009 roku, o godzinie 16.00, w ramach programu RAZEM BEZPIECZNIEJ, uczestnicy

 spotkań  z   pedagogiem szkolnym, panią Dorotą Poradą , zorganizowali ognisko, podsumowujące wspólną pracę grupy oraz

 wyjazd do Łupek, k/Wlenia, gdzie pracowaliśmy również z panią psycholog - Izabelą Turczyn..

        Spotkanie odbyło się w Chojnowie, w zacisznym miejscu przy stawie.

        Słoneczna pogoda i bezchmurne niebo mile zaskoczyło całą grupę. Warunki atmosferyczne sprzyjały dobrej zabawie.

 Uczestnicy ogniska z wielkim entuzjazmem brali udział w zabawach prowadzonych przez panie Izę i Dorotę aż do samego

 końca spotkania. Pomimo początkowych problemów z rozpaleniem ogniska, już po chwili wesoło tańczył płomień, co głównie

 było zasługą wytrwałości i nieugiętości męskiej części grupy.

           Spotkaniu towarzyszyła niemal rodzinna atmosfera. Nie zabrakło żartów i wygłupów, ani rozmów o sprawach mniej

  i bardziej poważnych. Po odpoczynku i skonsumowaniu kiełbasek grupa postanowiła rozruszać swoje umysły. Jednogłośnie

 zdecydowano, że najlepszym sposobem na dostarczenie organizmowi dawki energii będzie, jakże przez wszystkich uwielbiana

 zabawa ruchowa "kalambury". Nic tak nie pobudza i orzeźwia jak zdrowa rywalizacja i pragnienie osiągnięcia

 zwycięstwa :).     

         Wkrótce jednak uczestnicy ogniska , zmęczeni konkurowaniem ze sobą, zapragnęli skupić uwagę na czymś, co znów

 pozwoliłoby działać im wspólnie. Pani psycholog , zaproponowała kolejną grę, przy której wszyscy bawili się znakomicie.

 Jak widać, niewiele potrzeba, by miło spędzić czas, wystarczy doskonałe towarzystwo... wyposażone w koc i butelkę po

 wodzie mineralnej.

         Gdy ognisko zbliżało się ku końcowi, pani pedagog rozdała kartki i długopisy, aby każdy mógł wyrazić pisemnie

(w celach zachowania anonimowości) zdanie na temat zgromadzonych osób. Należy dodać, iż papier nie przyjmował

 negatywnych ocen. Działanie to miało na celu wyłonienie (wyłącznie) pozytywnych cech charakteru. Powoli dobiegała 22.00.

 Nikomu nie uśmiechało się rozstawać, lecz uciążliwe owady i dość późna godzina dawały znać, że trzeba już kończyć

 spotkanie. Jeszcze krótka refleksja i parę słów od każdego uczestnika na temat współpracy i należało się pożegnać. W ten

 sposób zakończona została paromiesięczna praca grupy. Zawiązane na nich przyjaźnie zapowiadają się doskonale :)

                                                                                                                                             Paulina Kryca