8 marca o godzinie 04.30 po spakowaniu bagaży do busa wyruszyłyśmy (cztery uczennice klasy maturalnej) pełne podekscytowania do Berlina na lot do Rzymu, a następnie na Sycylię. Po wylądowaniu w Palermo, busem udałyśmy się do Cefalu gdzie znajdował się hotel. Następnego dnia udałyśmy się do Campofelice di Roccella gdzie znajduje się goszcząca nas szkoła. Poznałyśmy tam  sympatycznych, miłych  uczniów oraz ich nauczycieli, którzy przywitali nas bardzo ciepło i życzliwie. Po oficjalnym przywitaniu wysłuchałyśmy koncertu muzycznego. Miałyśmy okazję posłuchać gry na flecie a także cymbałkach. Po pokazie muzycznym nadszedł czas na prezentacje o I wojnie światowej. Wszystkie grupy przedstawiły swoje prezentacje przygotowane na podstawie lektury czasopism z okresu I wojny światowej. Po obiedzie zwiedzałyśmy Cefalu, najstarszą dzielnicę miasta. Zobaczyliśmy dziwną pralnię, czyli miejsce  gdzie kiedyś ludzie prali swoje rzeczy, a wodę dostarczał przepływający strumyk. Oczywiście musiałyśmy zwiedzić piękną katedrę. Miałyśmy okazję zobaczyć ozdobny fresk na suficie katedry, a także ołtarz boczny wykonany cały ze srebra. Wieczór spędziliśmy w towarzystwie grupy rumuńskiej przy wspólnej kolacji. Zjedliśmy razem posiłek, przy miłej rozmowie w języku angielskim. Dodatkowo wzajemnie uczyliśmy się swoich ojczystych języków. Rumuni nauczyli nas liczyć do pięciu oraz witać się i żegnać po rumuńsku. My także nauczyliśmy ich liczyć do pięciu po polsku, a także trudnej sekwencji „w Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie". Bliskie relacje z uczniami rumuńskimi trwały do końca pobytu i mamy nadzieję, że pozostaną nadal poprzez facebooka. We wtorek wyruszyliśmy autokarem do Messiny do Fortu Cavalli. Przewodnik oprowadził nas po forcie opowiadając nam jego historię oraz przedstawił jego znaczenie podczas I wojny światowej. Poznaliśmy broń, pociski i bomby, uzbrojenie, mundury oraz kwatery żołnierzy z czasów I wojny. Następnie udaliśmy się na rynek aby móc podziwiać największy na świecie mechanizm zegarowy, który o godzinie 12.00 wygrywa melodię „ AVE MARIA"  oraz poruszał znajdującymi się tam figurami. Na krótki czas opuściliśmy Sycylię. Promem popłynęliśmy na ląd do Reggio de Calabre, gdzie mogliśmy zwiedzić Muzeum Narodowe. Znajdują się tam dwie rzeźby z brązu przedstawiające nagich mężczyzn (V w. p.n.e). Po smacznym (jak zwykle makaronowym) obiedzie  spacerowaliśmy po najpiękniejszej we Włoszech promenadzie, która ma długość 1 kilometra. Przy promenadzie znajdują się dwa pomniki poświęcone wydarzeniom z okresu I wojny światowej. W drodze powrotnej nawiązaliśmy nowe znajomości z młodzieżą z innych krajów poprzez gry, wymianę adresów korespondencyjnych i muzykę w naszych ojczystych językach. Trzeciego dnia mieliśmy warsztaty teatralne i muzyczne. Nauczyciele rytmiki i angielskiego uczyli nas wykonywać utwory muzyczne przy użyciu dziwnych instrumentów tj.: kije od miotły, butelki plastikowe napełnione piaskiem, puszki po napojach itp. Dzięki zajęciom  mogliśmy jeszcze bardziej się poznać i poczuć jakbyśmy się wszyscy razem znali od dawna. Kiedy my(Wioleta, Asia i Agnieszka) uczyłyśmy się interpretacji muzycznej, Iza uczyła się czytać po francusku tekstu, który miała później, przedstawić podczas spektaklu. Po godzinnej próbie, nadszedł czas na pokazanie tego czego się nauczyliśmy. Na początku Iza wraz z innymi przedstawiła nam spektakl o I Wojnie Światowej. Pokazane zostały przyczyny wybuchu wojny, interesy poszczególnych, ówczesnych mocarstw, które doprowadziły do wojny. Finałem spektaklu był apelem dla pokoju i sprzeciw wobec wojny.  Wygłosiła go włoska matka z maleńkim dzieckiem na ręku.  Na zakończenie był nasz koncert na dziwnych instrumentach. Było radośnie, wesoło i wszyscy bez wyjątku  razem się bawili. Po obiedzie utworzyliśmy pięcioosobowe grupy. Uczestniczyliśmy w grze terenowej, która  polegała na jak najszybszym pokonaniu zaznaczonej na mapie trasy oraz odszukaniu ukrytych elementów i zdobyciu jak największej ilości punktów. Nasza grupa, do której dołączył kolega z Anglii Kallum, zdobyła 3 miejsce. Ten dzień podobał się nam najbardziej, mogliśmy wszyscy razem współpracować, poznać się i nauczyć nowych umiejętności (np. wymowy francuskiej!).W czwartek rano spotkaliśmy się w szkole w Campofelice di Roccella, był to nasz ostatni wspólny dzień. Pan Giuseppe dyrektor szkoły powiedział nam, że będziemy malować koszulki, które później zabierzemy ze sobą do domu na pamiątkę wizyty na Sycylii. Na koszulkach mogliśmy malować wszystko co chcieliśmy. Po skończonej pracy zbieraliśmy podpisy uczestników projektu, których nigdy nie zapomnimy. Był to też dzień uroczystej pożegnalnej kolacji, zorganizowanej przez  rodziców, uczniów i nauczycieli. Mieliśmy okazję spróbować tradycyjnych potraw włoskich, od bagietek polanych oliwą i posypanych ziołami po wyborne lassagne i makarony w różnych postaciach. Zwieńczeniem dnia był pokaz folklorystycznego zespołu ludowego.  Zespół tańcząc i śpiewając zapraszał wszystkich do wspólnej zabawy. Żegnały nas tłumy i nie ma w tym żadnej przesady. Dzień się kończył a my wiedzieliśmy, że już jutro będziemy musiały wyjechać, ciężko było się rozstać z tymi ludźmi, ponieważ stali się nam bardzo bliscy. Łzy same płynęły do oczu. Mnie też było bardzo smutno, że muszę się ze wszystkimi pożegnać. Nazajutrz po śniadaniu, pożegnaniu grup mieszkających w hotelu, wyruszyłyśmy na lotnisko. Podróż powrotna nie trwała długo, w dobrych humorach wróciłyśmy do Chojnowa. Wycieczka do Włoch na Sycylię była najlepszą przygodą jaka mogła mnie spotkać w życiu, jestem bardzo wdzięczna, że dostałam taką szansę.

Wioleta Nędza