Kandydaci na patrona Powiatowego Zespołu Szkół

Mikołaj Kopernik - astronom , lekarz, ksiądz, tłumacz. Urodził się tu 19 lutego 1473 w Toruniu, zmarł 24 maja 1543 roku we Fromborku.  Studiował w Krakowie, następnie w Bolonii, Padwie i Ferrarze. Był prawdziwym człowiekiem renesansu  się zajmował się między innymi:

-  astronomią - opracował teorię heliocentryczną, którą szczegółowo przedstawił w swoim najbardziej znanym dziele  „ De revolutionibus orbium coelestium" ),

-   ekonomią  - prawo wypierania lepszego pieniądza przez gorszy,

- strategią wojskową - obrona Olsztyna przed nadciągającymi wojskami krzyżackimi w czasie wojny polsko - krzyżackiej 1519-1521,

- matematyką ( opracował twierdzenie, które mówi że jeśli wewnątrz dużego okręgu toczy się bez poślizgu okrąg o promieniu dwa razy mniejszym, to dowolny, lecz ustalony punkt małego okręgu porusza się prostoliniowo po średnicy dużego)

-  astrologią,

 -  prawem. 

Nie porzucaj nadzieje

Jakoć się kolwiek dzieje...."

                         Jan Kochanowski

  Nadanie imienia szkoły łączy się w powszechnym przekonaniu z ideą, iż patron szkoły  powinien być osobą wyjątkową, darzoną wielkim szacunkiem, tolerancyjną i zasłużoną.

            Analizując życie i twórczość Jana Kochanowskiego można powiedzieć, że ten renesansowy poeta w pełni spełnia kryteria, aby zostać patronem naszej szkoły. Jan Kochanowski przeżył tylko 54 lata, ale było to życie bardzo intensywne, pracowite i twórcze. Swoje wartości życiowe: szczera wiara w Boga, zaufanie do Jego wyroków, zdrowie, miłość, przyroda, spokój wewnętrzny, praca, ludzka życzliwość zawarł w licznych fraszkach, pieśniach, trenach. Te uniwersalne wartości wskazywały drogę ludziom renesansu, są też drogowskazem dla ludzi XXI wieku. Poeta z Czarnolasu był jednym z najlepiej wykształconych Polaków w renesansowej Polsce. Płynnie władał językiem włoskim, niemieckim, łaciną i greką. Jego największą zasługą jako twórcy było wprowadzenie polszczyzny na wyżyny poetyckiego kunsztu. Polszczyzna Jana Kochanowskiego jest doskonała, dojrzała, oddająca wszelkie uczucia. Ten XVI-wieczny poeta to  osobowość nadzwyczaj bogata, jego twórczość stanowi trzon kultury polskiej.

Krzysztof Kamil Baczyński - poeta, żołnierz, zginął w 4 dniu Powstania Warszawskiego.  Pisał o miłości do ojczyzny, rodziców, Boga, kobiety. Podkreślał poczucie obowiązku, wykazał się odwagą, poświęceniem i przyjaźnią. Swą twórczość traktował jak posłannictwo wobec Polaków.

Jest to osoba godna poznania i naśladowania. Wartości, o których pisał w swojej poezji, potwierdził własnym życiem. Czytając jego wiersze, choć niełatwe, czuje się, że nie są to tylko słowa, ale coś więcej - prawda, która pozwala zaufać tym słowom.

Poza tym życie Baczyńskiego było zwyczajne i bliskie młodym ludziom.

W wielu sytuacjach mogą oni odnaleźć w nim własne doświadczenia, problemy, smutki i radości.

Krzysztof Kamil Baczyński to poeta, który zginął w wieku 23 lat, pozostaje więc wiecznie młody, a jego poezja przemawiają ze zdwojoną siłą.

Tak się przedstawiał:

 

  „A otóż i macie wszystko.

Byłem jak lipy szelest,

       Na imię mi było Krzysztof,

                                                                        I jeszcze ciało - to tak niewiele"

Szare Szeregi był to okupacyjny kryptonim Związku Harcerstwa Polskiego, który podczas 5 lat okupacji niemieckiej (1939-1944) musiał walczyć z oprawcami ludności Polski. Szeregi, jak i inne organizacje podziemne, miały swoich naczelnych dowódców. Pierwszym dowódcą szarych Szeregów był Florian Marciniak ps."Nowak", następnym dowódcą był Stanisław Broniewski ps. "Orsza", który pełnił ten obowiązek do upadku powstania warszawskiego. Po upadku tegoż powstania naczelnym dowódcą został Leon Marszałek ps. "Adam", który pełnił tę służbę do rozwiązania Szarych Szeregów (18 I 1945). Szeregi dzieliły się na trzy główne piony, grupy wiekowe.

Witold Pilecki ps. „Witold", „Druh"; nazwiska konspiracyjne „Roman Jezierski", „Tomasz Serafiński", „Leon Bryjak", „Jan Uznański", „Witold Smoliński"; kryptonim T-IV (ur. 13 maja 1901 w Ołońcu, zm. 25 maja 1948 w Warszawie) - rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej, żołnierz Armii Krajowej, więzień i organizator ruchu oporu w Auschwitz-Birkenau. Autor pierwszych na świecie raportów o Holokauście, tzw. Raportów Pileckiego. Oskarżony i skazany przez władze komunistyczne Polski Ludowej na karę śmierci, stracony w 1948. Oskarżenie anulowano w 1990. W 2006 otrzymał pośmiertnie Order Orła Białego, a w 2013 został awansowany do stopnia pułkownika.

Ksiądz harcmistrz Krzysztof Bojko był katechetą w Powiatowym Zespole Szkół i duszpasterzem Nauczycieli, Sybiraków i Dawnych Mieszkańców Ziem Wschodnich, organizatorem  spotkań „Wrześniowe Kresowiana" we wsi Biała. Sporą część swojego życia poświęcił działalności w Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Nigdy nie ukrywał swojej pasji do historii i Kresów Wschodnich. Napisał kilka książek, które z sukcesem opublikował. Najczęściej, w swojej twórczej pracy opisywał podróże do różnych krajów, skupiając się na relacjach z ludźmi. Wielokrotnie zaznaczał, że podróże te są dla niego okazją do poszukiwania wiary i sensu istnienia.

         W roku 2009 na wniosek Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Ksiądz Krzysztof otrzymał też Medal Błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki, który przyznawany jest osobom duchownym i świeckim służącym prawdzie, miłości i przebaczeniu.

Był to człowiek niezwykłej wiary. Przygarniał dzieci i młodzież, by przekazywać im  wartości, które miały czynić z nich ludzi prawych.

Bóg, Honor i Ojczyzna to wartości, którym poświęcił życie.

Zmarł 10 listopada 2013 r. Odszedł człowiek bardzo bogaty wewnętrznie. Ktoś, kto był związany z naszą szkołą i najbliższą okolicą. Do końca niepoznany i niedoceniony. W jego dorobku literackim, w poezji, w zapiskach pozostają do odkrycia treści niezwykłej wagi, które służyłyby wychowaniu i kształtowaniu sumień ludzi młodych.